ក្រៅពីទៅញាំគ្រឿងសមុទ្រនិងទៅមុជទឹកសមុទ្រនៅកំពតមានកន្លែងគួរអោយទាក់ទាញច្រើនណាស់។ ទាំងនេះជា​សកម្មភាពមួយចំនួននៃដំណើរកំសាន្តចុងសប្ដាហ៍របស់ខ្ញុំពីភ្នំពេញទៅកាន់ខេត្តកំពត ស្របពេលឡានក្រុងគេបញ្ចុះតម្លៃ ​ខ្ជិលគិតច្រើន ក៏បបួលពួកម៉ាកទៅហ្មងទៅ​។ សំខាន់ពេលព្រឹកទៅប្រលងបញ្ចប់ត្រីមាស ស្ពាយខោអាវម្នាក់មួយបង្វិចគ្រាន់​ តែប្រលងចប់ភ្លាមរត់ឡើងឡានក្រុងភ្លាម។

រថយន្តក្រុងមកដល់ក្រុងកំពតម៉ោង៤:៣០នាទីល្ងាចថ្ងៃសុក្រ ដំណើរកំសាន្តបែបស្លន់ស្លោរបស់ខ្ញុំនៅលើទឹកដី​  ខេត្តកំពត-កែបមានដូចតទៅនេះ ៖

ជិះទូកមើលអំពិលអំពែកនៅព្រែកកំពង់បាយ

ពួកយើងទៅដល់ខេត្តកំពតនៅម៉ោង៤:៣០ល្ងាច បន្ទាប់មកយើងក៏យកអីវ៉ាន់ទៅ check-in នៅផ្ទះសំណាក់។ បន្ទាប់ពី check-in រួចហើយ យើងក៏បាននាំគ្នាមកជិះទូកក៏ដូចជាញាំអាហារពេលល្ងាច​នៅលើទូកតែម្ដង​។ ​កន្លែងជិះទូកលេងនេះ ស្ថិតនៅក្បែរស្ពានឥន្ធនូ ដែលនៅមិនឆ្ងាយប៉ុន្មានពីរង្វង់មូលធុរេន គឺប្រមាណ១គីឡម៉េត្រ។​ ដោយសារខ្ញុំស្នាក់នៅផ្ទះសំណាក់មួយដែលនៅផ្ដុំរង្វង់មូលធុរេន ដូច្នេះពួកយើងចំណាយពេលប្រហែល២០នាទី​ ដើម្បីទៅដល់កន្លែងជិះទូក ។ តម្លៃជិះទូក គឺ ១០០០០៛/ម្នាក់ ក្នុងការទិញសំបុត្រម្ដង យើងអាចជិះបានរយៈពេល១ម៉ោង៣០នាទី។​ ចំណែកឯអាហារនៅលើទូកវិញ គឺមិនថ្លៃ​ទេ មានចាប់ពីតម្លៃ១០០០០៛ឡើងទៅ​ យើងក៏បានកម្មង់អាហារបួនប្រាំមុខ ញ៉ាំជុំគ្នា អមជាមួយទេសភាពព្រែក​កំពង់បាយនៅពេលយប់ ខ្យល់បក់រវិចៗ។ បន្ទាប់ពីជិះទូកនិងស្រស់ស្រូបអាហារពេលល្ងាចរួចហើយ យើងក៏នាំគ្នាដើរលេងនៅស្ពានចាស់ និងមើលទេសភាពក្រុងកំពតនៅពេលរាត្រី​ ហើយក៏នាំគ្នាត្រលប់មក​ អូតែលវិញ ដើម្បីគេងយកកម្លាំង ព្រោះថ្ងៃស្អែកត្រូវទៅលេងកន្លែងផ្សេងទៀត។

ឧទ្យានជាតិកែប

ព្រឹកថ្ងៃទី២

ពួកយើងបានជួលម៉ូតូសម្រាប់ធ្វើដំណើរទៅឧទ្យាជាតិកែប ពីអូតែលដែលយើងស្នាក់នៅ​ ដោយម៉ូតូមួយតម្លៃ ២០០០០៛ដែលយើងអាចជិះបានរយៈពេល២៤ម៉ោង។ ប៉ុន្តែដើម្បីជួលម៉ូតូបាន អ្នកទាំងអស់គ្នាត្រូវមានអត្តសញ្ញាណប័ណ្ណ ព្រោះគេត្រូវយកអត្តសញ្ញាណប័ណ្ណរបស់​យើងទុក ក្នុងអំឡុងពេលជួល។  ចម្ងាយពីរង្វង់មូលធុរេនទៅកាន់ឧទ្យាជាតិកែបមានចម្ងាយប្រមាណ ២៧គីឡូម៉ែត្រ(ប្រហែល៤៥នាទី​ពីក្រុងកំពត)​ នៅទីនោះភ្ញៀវជាតិអាចចូលទស្សនាដោយឥតគិតថ្លៃ​ រីឯភ្ញៀវអន្តរជាតិសំបុត្រចូលទស្សនា​ គឺក្នុងម្នាក់​តម្លៃ៤០០០៛។ ឧទ្យានជាតិកែបជាកន្លែងដែលសាកសមបំផុតសម្រាប់អ្នកដែលចូលចិត្តដើរព្រៃ ព្រោះវាមានលក្ខណៈស្ងប់ស្ងាត់ ជាមួយនឹងទេសភាពព្រៃភ្នំ និងសមុទ្រដ៏ខៀវស្រងាត់ ដែលយើងអាចមើលឃើញពីលើឧទ្យានជាតិទៅ។ អ្វីដែលកាន់តែពិសេសទៀតនោះ គឺមានហាងកាហ្វេមួយនៅលើឧទ្យាជាតិ​ អមជាមួយ​ ទេសភាពបែបព្រៃភ្នំ ពួកយើងក៏បានឈប់សម្រាកនៅហាងកាហ្វេនោះមួយសន្ទុះ ដើម្បីសម្រាកក៏ដូចជាផ្ដិតយក​ រូបភាពមួយចំនួន ពីព្រោះថាទេសភាពគឺស្អាតខ្លាំងមែនទែន​ ហើយក៏នាំគ្នាអង្គុយផឹកកាហ្វេ មើលទេសភាព​ស្រូបខ្យល់អាកាសបរិសុទ្ធ រួចក៏បន្តដំណើរទៅមុខបន្តទៀត​។ ដើម្បីឡើងឧទ្យាជាតិ អ្នកទាំងអស់អាចជិះម៉ូតូ​ឡើងក៏បាន ឬក៏ចង់ដើរឡើងក៏បាន។

សួនមេអំបៅ

បើបានចូលលេងឧទ្យានជាតិហើយកុំអោយខាត​ ឆៀងចូលលេងសួនមេអំបៅផងទៅ ព្រោះសួននេះស្ថិតនៅ​ មិនឆ្ងាយប៉ុន្មានពីផ្លូវចុះពីឧទ្យានជាតិទេ ចំណាយពេលត្រឹមតែ១៣នាទីប៉ុណ្ណោះពីច្រកចេញឧទ្យាជាតិ។ សួននេះជារមណីយដ្ឋាន​បែបធម្មជាតិ មានលក្ខណៈស្ងប់ស្ងាត់ ពេលដែលទៅដល់មានអារម្មណ៍ថាស្រស់ស្រាយ ព្រោះនៅក្នុងសួននោះមានសួនផ្កាជាច្រើន អមជាមួយនឹងដើមឈើតូចធំ។​ សំបុត្រចូលទស្សនាវិញ​ ក្នុងមួយនាក់់២០០០៛ សម្រាប់ភ្ញៀវជាតិ រីឯភ្ញៀវអន្តរជាតិតម្លៃ៨០០០៛/ម្នាក់។​ សួននោះមានទំហំរាងតូចបន្តិ​ច ដូច្នេះយើងចំណាយពេលប្រហែលជា១៥នាទីគឺគ្រប់គ្រាន់ហើយ សម្រាប់ការដើរមើលមេអំបៅ និងផ្ដិតយករូបភាពខ្លះៗ។ ចំពោះផ្លូវចូលទៅកាន់សួននោះ គឺមិនពិបាកទេ អ្នកទាំងអស់គ្នាអាចជិះម៉ូតូឡើងបាន ប៉ុន្តែចំពោះឡានគឺមិនអាចចូលបានទេ ព្រោះផ្លូវមានលក្ខណៈតូច ដែលជាប្រភេទផ្លូវលំ។

បោះតង់ដេកមើលផ្កាយ

យប់ថ្ងៃទី២

បន្ទាប់ពីចំណាយពេលអស់មួយព្រឹក នៅឧទ្យានជាតិកែបនិងសួនមេអំបៅ គឺដល់ម៉ោងក្រពះវារើ។ យើងក៏បានចុះមកញ៉ាំអាហារថ្ងៃត្រង់នៅឆ្នេរកែប និងមុជទឹកសមុទ្រលេង កុំអោយថាទៅដល់សមុទ្រហើយ មិនបានលេងទឹកសមុទ្រ។​ បន្ទាប់មកទៀត យើងក៏ទៅផ្សាក្ដាមដើម្បីទិញគ្រឿង សមុទ្រមួយចំនួន ទុកសម្រាប់អាំងញ៉ាំពេលយប់ ព្រោះនៅយប់ថ្ងៃទី២នេះ យើងត្រូវទៅគេងតង់នៅឆ្ងាយពីក្រុងកំពត។ ​កន្លែងបោះតង់នោះ គឺជារមណីយដ្ឋានទើបបើកថ្មី នៅបណ្តាយព្រែកកំពង់បាយដែរ ប៉ុន្តែត្រូវចូលទៅក្នុងជ្រៅ។ ចេញពីផ្សារក្តាម យើងក៏បន្តដំណើរ​ឆ្ពោះទៅកន្លែងបោះតង់តែម្ដង។ យប់ឡើងអាំងសាច់ញ៉ាំជុំគ្នា ស្ដាប់សម្លេងទឹករលក​ បន្ទាប់ពីស្រស់ស្រូប​ អាហារពេលល្ងាចហើយយើងនាំគ្នា​ ទៅគេងនៅមាត់ទឹក ស្ដាប់សម្លេងទឹករលក​ គេងមើលផ្កាយនិងប្លង់តុង​ ហើយនិយាយគ្នាលេង​ពីនេះពីនោះ។ ​ អារម្មណ៍បែបនោះប្រៀបដូចក្នុងរឿងប្រលោមលោកអញ្ចឹង​ បើមិនបានសាកល្បងខ្លួនឯងទេ ស្ដាប់គេនិយាយប៉ុន្មានដងក៏មិនស្មើនឹងយើងបានទៅឃើញខ្លួនឯងម្តងនោះទេ។

ភ្លក់ម្លូបប្រចាំតំបន់

ព្រឹកថ្ងៃទី៣

ដោយសារជាថ្ងៃចុងក្រោយនៃដំណើរកំសាន្តរបស់យើង អញ្ចឹងហើយក៏ដេករាងជ្រុលថ្ងៃបន្តិច ពេលដែល​​ក្រោកឡើងឃើញមេឃត្រជាក់ៗ ក៏នាំគ្នាឆុងមីញាំនៅមាត់ទឹក​ ហុតមីក្ដៅៗ អមជាមួយនិងសម្លេងទឹករលក ចង់ប្រាប់ថាក្ដីសុខខ្លាំងណាស់។  យើងក៏មិនភ្លេចភ្លក់ម្ហូបប្រចាំតំបន់របស់អ្នកខេត្តកំពតដែរ។ ក្រោយដាក់មីទ្រាប់ពោះហើយ យើងក៏នាំគ្នាប្រញាប់​ប្រញាល់រៀបចំឥវ៉ាន់ សំដៅទៅរកបាយឆាសាច់ក្ដាម ដែលល្បីជាងគេនៅក្រុងកំពត។ ទីតាំងហាងគឺស្រួល​រកមែនទែន បើយើងជិះពីស្ពានថ្មីមកត្រង់រង្វង់មូលរលក ហាងនោះគឺនៅខាងឆ្វេងដៃ​ រីឯតម្លៃវិញគឺសមរម្យ​ ក្នុងមួយចានតម្លៃ១២,០០០៛។  មិនបង្អង់យូរ បន្ទាប់ពីបានភ្លក់រសជាតិបាយឆាសាច់ក្ដាមរួចហើយ ក៏បន្តដំណើរទៅ​រកនំបញ្ចុកទឹកម្ហិចទៀត។  ដំបូងគិតថាប្រហែលជាមានកន្លែងធ្វើនំបញ្ចុកនេះតែមួយកន្លែងទេ​ តែតាមពិតមាន​ កន្លែងធ្វើនំបញ្ចុកនេះច្រើនគួរសមដែរ ចំណែកឯរសជាតិវិញឆ្ងាញ់ម្យ៉ាងដែរតើ!

 អូហ៎ភ្លេចប្រាប់ជាធម្មតាកន្លែង​ ដែលមានលក់នំបញ្ចុកទឹកម្ហិច ក៏មានធ្វើនំកងលក់ដែរ ប៉ុន្តែជាធម្មតានំកង គេលក់ពេលល្ងាចប្រហែលជាម៉ោង៤ល្ងាចទើបមានធ្វើនំកងលក់។​ គួរអោយស្ដាយមិនបានភ្លក់រសជាតិនំកងអ្នកខេត្តកំពត ព្រោះត្រូវឡើងឡានមក​ភ្នំពេញវិញ នៅថ្ងៃត្រង់។

សរុបមកដំណើរកំសាន្តទៅកាន់ខេតត្តកំពតនិងខេត្តកែបបែបស្លន់ស្លោរបស់ខ្ញុំនិងពួកម៉ាកខ្ញុំគឺចប់ត្រឹមប៉ុណ្ណឹង៕

អត្ថបទដោយ៖​ ជា រស្មី