គ្រាន់តែឮថា កំពង់ចាម ប្រហែលជាអ្នកគិតដល់ផ្លែឈើឆ្ងាញ់ៗ ជាពិសេសគឺ ផ្លែធុរេនតែម្តង ចុះក្រៅពីផ្លែឈើនៅមានអីទៀត?
បើសិនជាអ្នកមានឱកាសទៅដល់ ខេត្តកំពង់ចាម គួរតែចំណាយពេលវេលាបន្ថែមមួយថ្ងៃ ដើម្បីមកស្គាល់កំពង់ចាម ឲ្យកាន់តែច្បាស់ ។
កាលពីថ្ងៃសែនចូលឆ្នាំចិន ខ្ញុំក៏បានទៅស្រុកកំណើត នៅក្នុងទីរួមខេត្តកំពង់ចាមតែម្តង ។ ដល់ស្អែកថ្ងៃចូលឆ្នាំចិនថ្ងៃទី១ ខ្ញុំងើបពីគេងមកក៏មិនដឹងទៅណាមកណា ក៏ហៅបងប្អូនមកពិភាក្សាគ្នា ហើយក៏នឹកឃើញកន្លែងប៉ុន្មាននេះ ដែលពួកយើងធ្លាប់ទៅលេង តាំងពីនៅតូចៗ ហើយក៏ខានទៅលេងយូរណាស់ហើយ ចេះតែទៅហួសមកហួស ។
និយាយគ្នាចប់ ក៏ចែកជើងគ្នាទៅងូតទឹក ហើយក៏ទាញសោរឡាន ជិះទៅញ៉ាំបាយព្រឹកសិន ។ ទម្រាំញ៉ាំបាយហើយ ប្រហែលម៉ោង ៧:៣០ ព្រឹក ពួកយើងចេញដំណើរទៅតាមផែនការដែលបាននិយាយគ្នាមុនហ្នឹង ។
ទាំងនេះ គឺជាកន្លែងទាំង៥ ដែលខ្ញុំគិតថាមិនគួររំលងពេលមកលេងកំពង់ចាម ដោយចំណាយពេលតែមួយថ្ងៃ៖
១. ភ្នំប្រុសភ្នំស្រី
យើងចំណាយពេលប្រហែល ១៥នាទី ពីទីរួមខេត្ត ដើម្បីទៅដល់ភ្នំប្រុស ។ នៅទីនេះមានភ្នំពីរ ហើយមានវត្តនៅលើកំពូលភ្នំទាំង ប៉ុន្តែភាគច្រើន គេទៅលេងភ្នំប្រុសច្រើនជាង ដោយសារមានកំពស់ទាប ហើយឡានបើកឡើងដល់ខាងលើ ។ គ្រាន់តែចុះពីឡានភា្លម ក៏នឹកឃើញការពីកុមារភាព ធ្លាប់មកវត្តជុំគ្នា ពេលបុណ្យទាននានា ។
ពួកយើង មិនបានឡើងទៅលេងលើភ្នំស្រីទេ ប៉ុន្តែធ្លាប់បានឡើងលេងពីក្មេង ។ ពីភ្នំប្រុស ទៅភ្នំស្រី យើងអាចដើរដល់ ។ ភ្នំស្រីរាងខ្ពស់ខ្លាំង ត្រូវដើរឡើង មានជណ្តើរ ៣០៨កាំ តែបើបានឡើងទៅដល់កំពូល ក៏រសាយអស់អារម្មណ៍ហត់នឿយ ។ អ្នកទាំងអស់គ្នាអាចទស្សនាក្រុងកំពង់ចាម ពីលើកំពូលភ្នំនេះបាន ព្រមទាំងស្រូបយកខ្យល់បរិសុទ្ធ និយាយទៅចំណាយកម្លាំងពិតជាសាកសម ។
ខ្ញុំគិតថា អ្នកទស្សនាគួរចំណាយពេលប្រហែល ១ម៉ោងកន្លះ ទៅ២ម៉ោង សម្រាប់ភ្នំទាំងពីរ ។
២. ប្រាសាទនគរបាជ័យ
បន្ទាប់ពីរំលឹកកុមារភាពនៅភ្នំប្រុសភ្នំស្រីអស់ចិត្តហើយ តាមផ្លូវចូលក្រុងមកវិញ ពួកយើងក៏ឆ្លៀតចូលលេង វត្តនគរបាជ័យ ប្រហែលជាអ្នកទាំងអស់គ្នាស្គាល់ហើយ ជាពិសេសនិសិ្សតផ្នែកស្ថាបត្យកម្ម ព្រោះថាឃើញឧស្សាហ៍ មកចុះកម្មសិក្សានៅប្រាសាទនគរបាជ័យ ដែលក្នុងបរិវេណវត្តនគរបាជ័យ ។
សភាពប្រាសាទ អាចនិយាយបានថាទ្រុឌទ្រោមបន្តិច តែសម្រាប់ក្បាច់ចម្លាក់ នៅរក្សាសភាពដើមច្រើនដែរ ។
សម្រាប់វត្ត និងប្រាសាទនគរបាជ័យ អ្នកទស្សនាអាចចំណាយពេលប្រហែល កន្លះម៉ោង ទៅ១ម៉ោង អាស្រ័យលើចំណង់ចំណូលចិត្តលើស្ថាបត្យកម្មបុរាណ ។
៣. ភ្នំហាន់ជ័យ
ធ្លាប់ឃើញរូបផ្លែឈើធំៗ ដែលគេតែងតែបង្ហោះលើបណ្តាញសង្គមហើយមែនទេ? ឆ្ងល់អត់ថាអាហ្នឹងនៅណា?
បន្ទាប់ពីចូលលេងវត្តនគរបាជ័យហើយ ម៉ោងប្រហែល ៩:៣០ ពួកយើងក៏ចេញដំណើរទៅភ្នំហាន់ជ័យ។ ភ្នំហាន់ជ័យ រាងឆ្ងាយបន្តិចពីក្រុង ដោយត្រូវចំណាយពេលប្រហែល ៣០នាទី ទើបទៅដល់ ។
សម្រាប់អ្នកចូលញ៉ាំក្រអៅឈូកដូចខ្ញុំ ខ្ញុំណែនាំភូមិមាន់ហើរ ដែលនៅតាមផ្លូវទៅភ្នំហាន់ជ័យ។ អ្នកភូមិនៅហ្នឹង គាត់ចុះកាច់ក្រអៅឈូកមកលក់ មិនត្រឹមតែក្រអៅឈូកស្រស់ទេ មានជ្រក់ក្រអៅឈូក ម្សៅមើមក្រអៅឈូក ពេលខ្លះមាន ខ្ចង ខ្ចៅ ហើយក៏មានផ្លែឈើហូបផ្លែលក់ តាមរដូវកាលផងដែរ ។
លុះទៅដល់ភ្នំហាន់ជ័យ ពួកយើងក៏សម្រាកញ៉ាំទឹកអំពៅ ហើយដើរថតរូបលេង ។ ពីកន្លែងញ៉ាំទឹកអំពៅ យើងអាចមើលឃើញទន្លេមេគង្គបានយ៉ាងច្បាស់ ។
ហើយប្រហែល ១១:៣០ ពួកយើងក៏ត្រឡប់មកវិញ ដើម្បីទៅញ៉ាំបាយថ្ងៃត្រង់ នៅឆ្នេរកោះប៉ែន ។
៤. កោះប៉ែន
ដោយសារឃ្លានផង ហើយមេឃក្តៅផង ចឹងគិតតែដើរអោយដល់ខ្ចុះ ដែលនៅតាមបណ្តោយឆ្នេរខ្សាច់កោះប៉ែន ។ យើងកម៉្មង់ម្ហូបភ្លាមៗ ដើម្បីឆាប់បានញ៉ាំ ។ ម្ហូបមកគ្រប់មុខអស់ហើយ មិនដល់ ៣០នាទីផង ចានឡើងស្អាត ។ ញ៉ាំហើយ ពុលបាយ ក៏គេងបន្តិចសិន រហូតដល់ថ្ងៃជ្រេ ។ អ្នកខ្លះក៏ទៅលេងទឹក ឯអ្នកខ្លះក៏ដើរថតរូបលេង នៅលើឆ្នេរ និងស្ពានឬស្សី ។ ពួកយើងសម្រាកនៅកោះប៉ែនដល់ល្ងាច ព្រោះថាគោលដៅចុងក្រោយ គឺទៅមើលថ្ងៃលិចនៅប៉មបារាំង ឯត្រើយម្ខាង ។
៥. ប៉មបារាំង
ឃើញប៉មនេះតាំងពីកើតមកម្ល៉េះ តែមិនដែលហ៊ានឡើងទេ ព្រោះជណ្តើរចោទខ្លាំង។ ពួកយើងក៏សម្រេចចិត្តបើកគូទឡាន អង្គុយមើលថ្ងៃលិចនៅហ្នឹងជើងប៉មនោះ។
ពីប៉មបារាំង យើងអាចមើលឃើញថ្ងៃលិចពីស្ពានគីហ្សូណាបានយ៉ាងច្បាស់ ធ្វើឲ្យមានអារម្មណ៍ធូរស្រាល លិចទៅតាមមេឃ។ មើលតែរូបទៅដឹងហើយថា ស្អាតម៉េច ដូចអង្គុយមើលថ្ងៃលិចនៅសមុទ្រអ៊ីចឹង ។
កូនអ្នកកំពង់ចាមនឹងគេដែរ តែមិនដែលគិតដល់ថា មួយថ្ងៃនេះទទួលបានបទពិសោធន៍ថ្មីៗ ទៅច្រើនកន្លែងដល់ថ្នាក់ហ្នឹងសោះ!
ធ្លាប់ទៅលេងកន្លែងខាងលើហ្នឹងហើយនៅ? បើធ្លាប់ ខមមិន ចែករំលែកបទពិសោធន៍នៅខាងក្រោមផង ??
អត្ថបទដោយ៖ Cadette
